ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลที่ เดเมียน ลิลลาร์ด จะยังคงเล่นด้วยฟอร์มระดับท็อปไปได้อีก 2-3 ปี หรือ เพราะแค่เขาคือชายที่จงรักภักดีกับองค์กรมากที่สุด แต่เบลเซอร์ส ก็เลือกแล้วว่าพวกเขาจะไปต่อด้วยทิศทางใด

 

 

ภาพรวมของทีม พอร์ตแลนด์ เทรลเบลเซอร์ส

ผลงานฤดูกาล 2021-2022 : ชนะ 27 แพ้ 55 เกม

ผู้เล่นสำคัญที่เข้ามาใหม่ : เจเรมี่ แกรนท์, แกรี่ เพย์ตัน ที่ 2 และ เชย์ดอน ชาร์ป

ผู้เล่นสำคัญที่เสียไป : ไม่มี

บทสรุปฤดูกาลที่ผ่านมา : นับเป็นซีซั่นแห่งการเปลี่ยนแปลงพวกเขาเสีย 2 คีย์แมนสำคัญที่อยู่กับทีมมาหลายปี คนแรกคือ ซีเจ แมคคอลัมน์ ที่เทรดไปอยู่กับนิวออร์ลีนส์ เพลิแกนส์ ส่วนอีกรายคือ นีล โอลชีย์ ผู้จัดการทีมทั่วไป แล้วเสาหลักที่เหลืออย่าง ดาเมียน ลิลลาร์ด บาดเจ็บหนัก ซึ่งทำให้ทีมตัดสินใจปิดฤดูกาลทั้ง แดม และ การลุ้นเข้าเพลย์ออฟไปเลย

บทสรุปช่วงปิดฤดูกาล : เบลเซอร์สมี 2 ทางเลือกคือ การสร้างทีมใหม่แบบเริ่มต้นนับ 1 หรือ หาทางประกอบร่างทีมที่มี ลิลลาร์ด เป็นแกนหลักเหมือนเดิม ท้ายสุดพวกเขาต่อสัญญากับการ์ดตัวเก่งไปอีก 2 ปี และเชื่อมั่นว่าออลสตาร์ 6 สมัยในวัย 32 ปี จะยังมีศักยภาพของผู้เล่นระดับท็อปที่จะนำทีมไปประสบความสำเร็จได้อีกหลายปี

ส่วนตำแหน่งผู้จัดการทั่วไปคนใหม่อย่าง โจ โครนิน ก็เริ่มงานในตำแหน่งใหม่กับทีมตั้งแตพฤษภาคมที่ผ่านมา แต่เอาเข้สจริงเขาก็อยู่กับทีมมานานกว่า 16 ปีแล้ว และเขาก็เริ่มสร้างผลงานได้อย่างน่าสนใจด้วยการเสริม 2 ผู้เล่นสำคัญทั้ง แกรี่ เพย์ตัน ที่ 2 มาจากตลาดฟรีเอเย่นต์ และ เทรด เจเรมี่ แกรนท์ ปีกฝีมือดีมาจาก ดีทรอยท์ พิสตันส์ ซึ่งเหมือนการกดปุ่ม 2 ครั้ง แล้วเปลี่ยน เบลเซอร์ส ให้เป็นทีมระดับเพลย์ออฟได้ทันที อย่างไรก็ตามยังมีอีกหลายองค์ประกอบที่น่าสนใจสำหรับทีม เบลเซอร์ส ในฤดูกาล 2022-23

ฟอร์มของ ลิลลาร์ด - แกรนท์ ที่จูนกันในปีแรก

หลังการจากไปของ ซีเจ ทำให้ทีมจำเป็นต้องหาคู่หูคนใหม่ให้กับลิลลาร์ด และการได้ แกรนท์ มาจับคู่ก็เป็นสิ่งที่น่าสนใจ เพราะนอกจากจะบุกเก่งแล้วเขายังมีเกมป้องกันที่ดี และ ไม่ต้องเล่นในบทบาทที่ทับกับ แดม อีกด้วย

ลิลลาร์ด เก่งเรื่องการชู้ตวงนอกและควรจะเน้นส่วนนี้เพิ่มขึ้นเพื่อหลีกเลี่ยงการปะทะ ขณะที่ทักษะการจ่ายบอลของเขาก็อยู่ในเกณฑ์ที่ดีเฉลี่ยตลอดอาชีพ 6.6 แอสซิสต์ ต่อเกม และตัวเลขนี้จะเพิ่มมากขึ้นหากเขาสามารถเล่นได้เข้าขากับ แกรนท์ ที่ยิงทั้งวงนอกก็ได้หรือเป็นตัววิ่งตัดเข้าด้านก็เก่ง

ขณะเดียวกันทั้งคู่อาจฉีกตัวเองไปเล่นแบบออฟบอล หรือ วิ่งหาพื้นที่จากสกรีน เพราะในทีมเบลเซอร์ส มีผู้เล่นที่ส่งบอลดี ๆ หลายคน ด้วยองค์ประกอบที่มีพวกเขาสามารถเล่นในลักษณะเดียวกับโกลเด้น สเตท วอริเออร์ส ได้ แม้คุณภาพอาจจะยังไม่เทียบเท่าแต่ก็น่าสนใจหากจะเริ่มลองดูในซีซั่นนี

เนอร์คิช และ ไซมอนส์ กับปีที่แบกรับภาระมากขึ้น

ไม่ใช่แค่ตัวหลักที่ต้องทำหน้าที่พวกเขาให้ดี แต่บรรดาตัวประกอบของทีมจะต้องพัฒนาการเล่นให้เข้าระบบของทีมในรูปแบบใหม่ และ 2 คนที่เรามองว่าคาดหวังได้มากกว่าใครคือ ยูซุฟ เนอร์คิช เซ็นเตอร์ประสบการณ์ 8 ปี และ แอนเฟอร์นี่ ไซมอนส์ การ์ดดาวรุ่งที่เจอจุดก้าวกระโดดเมื่อฤดูกาลที่ผ่านมา

เนอร์คิช ในวัย 28 ปี อยู่กับทีมมานานพอสมควร แถมช่วงอายุก็เข้าสู่จุดพีค ดังนั้นปีหน้าจะเป็นฤดูกาลที่เขาจะต้องก้าวขึ้นมาสร้างอิทธิพลต่อทีมให้มากขึ้น แม้ผลงานส่วนตัวจะไม่ได้แย่ทำเฉลี่ย 15 แต้ม กับ 11.1 รีบาวด์ ต่อเกม แต่ด้วยสไตล์และทักษะบาสยุโรปที่เขามีเราเชื่อว่าเขายังมีของในตัวมากกว่าที่เห็น และในช่วง 3 ฤดูกาลล่าสุด เราได้เห็นเขามีความพยายามเพิ่มการชู้ต 3 คะแนนเข้ามาเป็นอาวุธเพิ่มเติม

ส่วน ไซมอนส์ การ์ดวัย 23 ปี มีผลงานการทำคะแนนเพิ่มขึ้นเกินเท่าตัว หลังจากได้เวลาลงสนามเพิ่มราวๆ 12 นาทีต่อเกม การทำเฉลี่ย 17.3 แต้มของเขาดูน่าสนใจแล้ว แต่ระยะ 3 คะแนนที่แม่นถึง 40.5% ในปีก่อน บ่งบอกถถึงความมั่นใจในการชู้ต และเขาอาจทำให้แฟนๆ ลืมชื่อ แมคคอลัมน์ ไปได้เลย

เกมป้องกัน ที่ต้องไม่คาดหวังจากแค่ เพย์ตัน หรือ แกรนท์

สิ่งที่ฆ่า เบลเซอร์ส ได้ทุกฤดูกาลคือเกมรับของพวกเขาเอง และถ้าว่ากันตามตรงผลงานเกมป้องกันของทีมมีแต่ถอยหลังลงคลอง เพราะปี 2020 พวกเขามีเรตติ้งเกมรับอันดับ 28 จากนั้นตกลงมาที่อันดับ 29 ในปี 2021 และ ให้เดาตัวเลขของปีล่าสุดก็คงไม่ยากจนเกินไป … ถูกต้องแล้วพวกเขาอยู่อันดับบ๊วยของลีก

พวกเขาไม่มีวันไปไหนได้ไกลถ้าหากเกม ๆ นึงเสียแต้มให้คู่แข่งเฉลี่ย 115-116 แต้ม เพราะต่อให้เกมบุกจะสุดติ่งขนาดไหน การเสียสกอร์เยอะขนาดนั้นก็ยากที่จะชนะเกมได้ โดยเฉพาะในรอบเพลย์ออฟที่ยิ่งเข้มข้นและมักจะตัดสินกันด้วยเกมป้องกันมากกว่าช่วงฤดูกาลปกติ

การเติม แกรี่ เพย์ตัน ที่ 2 และ แกรนท์ ซึ่งเด่นเกมป้องกันทั้งคู่เข้ามาสู่ทีม อาจช่วยเพิ่มประสิทธิภาพได้แต่คงไม่มีนัยยะขนาดที่ทำให้พวกเขาขยับขึ้นมาเป็นทีมป้องกันระดับกลาง ๆ ของลีก ดังนั้นทั้งทีมจะต้องแก้ไขปัญหานี้ร่วมกัน

ทั้งเปอร์เซ็นต์ความแม่นของคู่แข่งที่พวกเขาปล่อยให้เข้าทำคะแนนง่าย ๆ ไม่ว่าจะระยะ 2 หรือ 3 คะแนน การรีบาวด์ การบล็อค การขโมยบอล รวมถึงทีมคู่แข่งทำแอสซิสต์ใส่ ไม่มีสถิติด้านไหนที่พวกเขาดีเกินอันดับ 20 ถ้าว่ากันตามตรงคือเกมรับพวกเขาไม่เอาไหนสักด้านเลยก็ว่าได้

ดังนั้นภารกิจไขน็อตเกมรับที่แม้จะอยู่ในข้อสุดท้ายของเรา แต่อาจจะถูกปักหมุดไว้บนสุดสำหรับ ชอว์นซี่ย์ บิลอัพส์ เฮดโค้ชของทีม ที่จะต้องนั่งเล่าให้เด็ก ๆ ฟังหน่อยแล้วว่า ทำไมพิสตันส์ปี 2004 ที่เขาเคยลงเล่นถึงคว้าแชมป์ได้โดยเล่นเกมบุกได้ไม่เก่งเลย

บทสรุป

หลังการสร้างทีมรอบๆตัว ลิลลาร์ด ครั้งใหม่ เบลเซอร์ส ยังมีเรื่องให้เดินหน้าอีกเยอะพอสมควรโดยเฉพาะเกมรับ ซึ่งนอกจากการคาดหวังฝีมือจากกลุ่มผู้เล่นหน้าใหม่แล้วพวกเขาจะต้องยกระดับผู้เล่นตัวเดิม ๆ ให้ก้าวขึ้นมามีบทบาทหรือรักษามาตรฐานการเล่นให้ดี ถ้าหากพวกเขาต้องกลับเข้าเพลย์ออฟอีกครั้ง