หลังจบเกมที่ ฟีนิกซ์ ซันส์ เอาชนะ แอลเอ คลิปเปอร์ส 112-95 คะแนน การ์ดตัวเก๋าของทีมอย่าง คริส พอล ก็สร้างสถิติน่าอัศจรรย์ที่ไม่เคยมีใครทำได้มาก่อนในประวัติศาสตร์ของวงการบาสเกตบอลเอ็นบีเอ
อ่านเรื่อง ทำความเข้าใจ NBA Leauge Pass ช่องทางสำหรับรับชมบาสเกตบอลเอ็นบีเอ คลิก
ยอดการ์ดผู้บันทึกสถิติเพียงหนึ่งเดียว
คริส พอล กลายเป็นผู้เล่นคนแรกของลีกเอ็นบีเอที่สามารถทำคะแนนสะสมรวมในอาชีพเกิน 20,000 แต้ม พร้อมกับ มียอดการแอสซิสต์ถึง 11,000 ครั้ง ซึ่งบ่งบอกได้ถึงมาตรฐานอันยอดเยี่ยมในฐานะผู้เล่นตำแหน่งการ์ดจ่าย ที่ทำคะแนนคะแนนก็ได้ และ กระจายบอลให้เพื่อนร่วมทีมก็เก่งอีกด้วย
ฤดูกาล 2022-23 นับเป็นซีซั่นที่ 17 ของเขาในอาชีพ และผลงานของการ์ดวัย 37 ปี ดูจะยังไม่แผ่วลงง่าย ๆ ทั้งจากทักษะที่เขามีและความฉลาดในการเล่นที่เรื่องอายุไม่ส่งผลกระทบต่อฟอร์มบนสนามของเขามากนัก
ยอดแอสซิสต์รวมของเขายังทำให้ พอล กลายเป็น 1 ใน 3 ผู้เล่นระดับประวัติศาสตร์ของเอ็นบีเอ ที่ทำแอสซิสต์เกินกว่า 11,000 ครั้ง โดยมีเพียง จอห์น สต็อกตัน ยอดตำนานการ์ดของทีมยูท่าห์ แจ๊ซ ที่ทำมากที่สุดไว้ 15,806 ครั้ง และ เจสัน คิดด์ โค้ชคนปัจจุบันของ ดัลลัส แมฟเวอริกส์ ซึ่งครองสถิติส่งบอลให้เพื่อนทำคะแนนรวม 12,091 ครั้ง ในขณะที่ พอล ซึ่งตอนนี้ทำไป 11,009 ครั้ง (ข้อมูล ณ วันที่ 24 ตุลาคม 2022)
ผลงานตลอดอาชีพของดราฟท์อันดับ 4 ปี 2005 ยิ่งไม่ต้องพูดถึง เขาลงเล่นทั้งกับทีมที่มีองค์ประกอบไม่ดี จนถึงโดดเด่น แต่ก็สามารถปรับตัวและรักษามาตรฐานการเล่นมา่ได้ดีโดยตลอด ทั้งวิสัยทัศน์ จินตนาการ ความคล่องตัว ปราดเปรียว และ ความแม่นยำในการชู้ตระยะกลาง-ไกล
10 ผู้เล่นที่มียอดแอสซิสต์รวมสูงสุดตลอดกาล
มีผู้เล่นเพียง 7 คนที่ทำแอสซิสต์รวมถึงหลัก 10,000 ครั้ง และอย่างที่กล่าวไป 3 ในนั้นคือระดับ 11,000 หนขึ้นไป
| ชื่อ | เกมลงเล่น | แอสซิสต์รวม | แอสซิสต์เฉลี่ย |
|---|---|---|---|
| John Stockton | 1504 | 15,806 | 10.5 |
| Jason Kidd | 1,391 | 12,091 | 8.7 |
| Chris Paul* | 1,158 | 11,009 | 9.5 |
| Steve Nash | 1,217 | 10,335 | 8.5 |
| Mark Jackson | 1,296 | 10,334 | 8.0 |
| Magic Johnson | 906 | 10,141 | 11.2 |
| LeBron James* | 1,369 | 10,067 | 7.4 |
| Oscar Robertson | 1040 | 9,887 | 9.5 |
| Isiah Thomas | 979 | 9,061 | 9.3 |
| Gary Payton | 1,335 | 8,966 | 6.7 |
ในบรรดา 10 อันดับแรกเหลือเพียงแค่ พอล และ เลบรอน เจมส์ ที่ยังมีโอกาสเพิ่มตัวเลขการแอสซิสต์ต่อไป และสิ่งที่น่าสนใจอีกอย่างคือ “CP3” มีจำนวนเกมลงเล่นน้อยที่สุดเป็นอันดับ 4 นั่นทำให้เขามีลุ้นแซงขึ้นอันดับ 2 หากเขายังลงเล่นในลีกต่อไปด้วยฟอร์มระดับสูงได้จนถึงฤดูกาล 2023-2024 เป็นอย่างน้อย
ได้แค่เฉียด ตำแหน่งแชมป์
แต่สิ่งที่ พอล อยากได้มากที่สุดคงหนีไม่พ้นการคว้าแชมป์เอ็นบีเอสมัยแรก หลังจากเคยทำได้ใกล้เคียงที่สุดคือการทะลุเข้าถึงรอบชิงกับทีมซันส์ และ แพ้ให้กับ มิลวอกี บัคส์ เมื่อปี 2021 ไปแบบน่าเสียดาย
ซึ่งปัจจุบันเขาได้กลายเป็น 1 ในผู้เล่นที่แฟน ๆ ตั้งฉายาให้ว่า “ราชาไร้มงกุฎ” ซึ่งหมายถึงกลุ่มผู้เล่นที่มีฝีมือยอดเยี่ยม ผลงานส่วนตัวก็โดดเด่น แต่กลับไม่เคยคว้าตำแหน่งแชมป์มาครอบครองได้เลย
สำหรับการติดออลสตาร์ 12 ครั้ง เป็น MVP ด้วย 1 หนในปี 2013, ติดทีมยอดเยี่ยมชุด 1 ถึง 4 สมัย, ทีมป้องกันยอดเยี่ยมชุดแรก 7 สมัย, ผู้เล่นยอดเยี่ยม 75 ปีของเอ็นบีเอ, รุกกี้แห่งปี 2006 หรือ แม้แต่เหรียญทองโอลิมปิก 2 สมัย เป็นเครื่องหมายการันตีอย่างดีว่าเขาคือผู้เล่นระดับท็อปของลีก
นอกจากการทะลุเข้าถึงรอบชิงชนะเลิศเมื่อปี 2021 ช่วง 10 ปีก่อนหน้านั้น พอล เคยเกือบได้โอกาสที่ร่วมทีม แอลเอ เลเกอร์ส ซึ่งจะทำให้เขาได้จับคู่เล่นร่วมกับ โคบี้ ไบรอันท์ ภายใต้สุดยอดโค้ชอย่าง ฟิล แจ็คสัน อีกด้วย ซึ่งถ้าเทรดครั้งนั้นไม่ถูกสั่งระงับโดยลีก ก็น่าคิดเหมือนกันว่าเขาอาจจะมีประสบการณ์คว้าแชมป์มาแล้วอย่างน้อย สัก 1-2 ครั้ง
ก่อนหน้า CP3 ทีมซันส์ก็เคยมี สตีฟ แนช ซึ่งปัจจุบันเป็นเฮดโค้ชของ บรู๊คลิน เน็ตส์ เป็นยอดการ์ดที่สร้างความสำเร็จและลงเล่นในชุดที่แข็งแกร่งสุด ๆ ของทีมมาแล้ว แต่เชื่อว่า พอล คงไม่อยากเดินรอยตามแนชเท่าไหร่กับการสิ้นสุดทางเดินด้วยเกียรติยศส่วนตัวมากมาย แต่กลับไร้แหวนแชมป์บนมือ
มาตรฐานการเล่นที่สูง และ สม่ำเสมอ
สิ่งหนึ่งที่ทำให้ พอล คือสุดยอดการ์ดในระดับ 1 ใน 10 ที่สุดตลอดกาลเลยก็ว่าได้ คือ มาตรฐานการเล่นที่สูง ไม่ว่าเขาจะไปอยู่ทีมไหนก็ตาม เขาจะสามารถยกระดับการเล่นของทีมนั้นขึ้นมาได้ทันที รวมถึงสามารถกดสวิทช์เปลี่ยนโหมดให้ตัวเองเน้นทำสิ่งที่ทีมต้องการ ณ ช่วงเวลาเฉพาะหน้าได้ จะเป็นแต้ม การส่งบอล การคุมจังหวะ หรือ เกมรับ พอล สามารถทได้ดีทั้งหมด
สิ่งสำคัญกว่ามาตรฐานที่สูงคือความส่ำเสมอ เราจะเห็นว่าในแต่ละฤดูกาลที่ผ่านไปเขารักษาวิธีการเล่นให้อยู่ในระดับการ์ดชั้นนำได้เสมอ และจากความเก่งกาจเหล่านี้ทำให้ตลอดชีวิตเขาไม่เคยต้องลงเล่นในฐานะตัวสำรองเลยแม้แต่ครั้งเดียว คือถ้าทีมเห็นว่าเขาพอลงสนามได้ก็ส่งลงตัวจริงเท่านั้น
