หลังจากที่ทีมชาติสหรัฐอเมริกาตกรอบคัดเลือกฟุตบอลโลก 2018 ทางสหพันธ์ฟุตบอลแห่งสหรัฐอเมริกาจึงสรรหาโค้ชคนใหม่ โดยมีเป้าหมายที่การเข้ารอบสุดท้ายฟุตบอลโลก 2022 ที่กาตาร์ เพื่อต่อยอดไปยังฟุตบอลโลก 2026 ที่สหรัฐอเมริกาเป็นเจ้าภาพร่วมกับแคนาดาและเม็กซิโก
เกร็ก เบอร์ฮาลเตอร์ อดีตปราการหลังทีมชาติสหรัฐอเมริกาจึงรับหน้าที่อันยิ่งใหญ่นี้ หลังจากที่เจอร์เก้น คลิ้นส์มันน์และบรูซ อารีน่า ได้แผ้วถางความสำเร็จไว้ก่อนหน้านี้
ผลงานเบอร์ฮาลเตอร์ในสีเสื้อพญาอินทรี
เบอร์ฮาลเตอร์เริ่มคุมทีมจากเดฟ ซาราชาน ในเดือนธันวาคม 2018 ประเดิมคุมทีมนัดแรกด้วยการชนะปานามา 3-0 ในเกมกระชับมิตรเมื่อเดือนมกราคม 2019
ก่อนแข่งขันคอนคาเคฟ โกลด์ คัพ 2019 สหรัฐแพ้ในเกมกระชับมิตร 2 นัดติดต่อจาเมกาและเวเนซุเอลา แต่เมื่อถึงรอบสุดท้าย สามารถพาพญาอินทรีเข้าถึงรอบชิงชนะเลิศก่อนแพ้ให้กับเม็กซิโก 0-1 แต่ก็สามารถล้างแค้นได้รอบชิงชนะเลิศคอนคาเคฟ เนชั่นส์ ลีกด้วยสกอร์ 3-2 และย้ำแค้นในรอบชิงชนะเลิศ 1-0 ในอีก 2 ปีถัดมา
การคุมทีมของเบอร์ฮาลเตอร์ได้รับการวิพากษ์วิจารณ์ว่า เน้นเรียกตัวผู้เล่นจากลีกในประเทศมากกว่าเพราะว่าเบอร์ฮาลเตอร์มีประสบการณ์การคุมทีมในเมเจอร์ลีกกับโคลัมบัส ครูว์ จึงเห็นฟอร์มผู้เล่นในลีกมากกว่า แต่ข้อวิจารณ์นี้เริ่มเงียบลงเมื่อหันมาเรียกผู้เล่นจากต่างประเทศมากขึ้นและผู้เล่นที่ค้าแข้งในประเทศโชว์ฟอร์มโดดเด่นในทีมชาติ
ปัญหาเกมเยือนเป็นอีกปัญหาหนึ่งที่เบอร์ฮาลเตอร์ได้รับคำวิพากษ์วิจารณ์ ในรอบคัดเลือกรอบสามโซนคอนคาเคฟ สหรัฐชนะเกมเยือนเพียงนัดเดียวจาก 7 นัดในเกมพบกับฮอนดูรัส ต่างจากเกมในบ้านที่ชนะ 6 เสมอ 1
จุดเด่นของเบอร์ฮาลเตอร์คือการให้โอกาสผู้เล่นที่มีสองสัญชาติเข้ามาติดทีมชาติ ทั้งแซร์จินโญ่ เดสต์ (เนเธอร์แลนด์), ยูนุส มูซาห์ (อังกฤษ-กาน่า), เฮซุส แฟร์ไรร่า (โคลอมเบีย), จิโอ เรย์น่า (อังกฤษ), ริคาร์โด เปปิ (เม็กซิโก) และกาเบรียล สโลนิน่า (โปแลนด์) รวมไปถึงการเก็บผู้เล่นดาวรุ่งชั้นดีไว้ใช้ทีมชาติชุดใหญ่ในโอกาสต่อไป
ผู้เล่นดาวรุ่งหลายคนเป็นกำลังหลักสำคัญของทีมชาติในยุคของเบอร์ฮาลเตอร์ ประกอบด้วยสามหัวใจแดนกลางอย่างไทเลอร์ อดัมส์, เวสตัน แม็คเคนนี่ และยูนุส มูซาห์ รวมไปถึงผู้เล่นริมเส้นอย่างจิโอ เรย์น่า, ทิโมธี เวอาห์ และแบรนดอน อารอนสัน โดยมีผู้เล่นมากประสบการณ์อย่างคริสเตียน พูลิซิช, ไมเคิล แบรดลีย์ และโจซี อัลติดอร์ ประคองทีม
แทคติกและสไตล์การเล่น
เบอร์ฮาลเตอร์เริ่มต้นงานโค้ชจากการผู้ช่วยบรูซ อารีน่าที่แอลเอ แกแล็กซี่ ก่อนข้ามทวีปรับงานเป็นเฮดโค้ชเต็มตัวกับฮัมมาร์บี้ในปี 2011 ก่อนโดนไล่ออกในอีก 2 ปีต่อมา ในข้อหา “ขาดปรัชญาเกมรุก”
4-3-3 เป็นแผนการเล่นที่เบอร์ฮาลเตอร์นิยมใช้ในทีมชาติ และปรับใช้ระบบหลังสามในบางโอกาส โดยในระบบ 4-3-3 โดยมีกองกลางหมายเลข 6 ทำหน้าที่เป็น box-2-box คอยปัดกวาดหน้ากองหลังและเปิดเกมรุก ใช้ปีกสองคนคอยสนัยสนุนกองหน้ามากกว่าการใช้เพลย์เมกเกอร์
เบอร์ฮาลเตอร์เป็นโค้ชที่นิยมการเพรสซิ่งตลอด 90 นาที ใช้สามประสานแดนหน้าคอยกดดันแนวรับคู่แข่งให้อยู่ในพื้นที่สุดท้าย นิยมเปลี่ยนจากรุกเป็นรับอย่างรวดเร็วมากกว่าการเซตบอล โดยมีพื้นฐานจากการครอบครองบอลและเปลี่ยนจังหวะการครอบครองโดยทันที
ยุคของเบอร์ฮาลเตอร์นิยมกระชับมิตรกับทีมที่มีฟีฟ่าแรงกิ้งต่ำกว่าเพื่อเป็นการทดลองทีม เน้นใช้ผู้เล่นชุดเดิมที่มีเคมีเข้ากันเป็นระยะเวลายาวนานแทนที่การหมุนเวียนผู้เล่นและให้โอกาสลงเล่นเป็นระยะเวลาสั้นๆ หากต้องการเห็นฟอร์มการเล่น
แผนการเล่นของเบอร์ฮาลเตอร์มีความโดดเด่นที่แนวรับและกองกลางที่ทำงานร่วมกันเป็นอย่างดี แต่ต้องปรับปรุงในการหากองหน้าตัวหลักที่จะเล่นในพื้นที่สุดท้าย
สัญญาและรายได้
เบอร์ฮาลเตอร์เซ็นสัญญา 4 ปีจนจบฟุตบอลโลก 2022 โดยมีรายได้อยู่ที่ 1.3 ล้านเหรียญสหรัฐต่อปี (ประมาณ 49 ล้านบาท) ทำให้เขาเป็นโค้ชที่มีรายได้สูงสุดตลอดกาล
หลังจากจบฟุตบอลโลกจะมีการพิจารณาสัญญาใหม่อีกครั้ง ขึ้นอยู่กับผลงานที่กาตาร์เป็นหลัก โดยมีเป้าหมายต่อไปคือการพัฒนาผู้เล่นดาวรุ่งเพื่อเป็นกำลังสำคัญของทีมชาติในฟุตบอลโลก 2026 ที่เป็นเจ้าภาพร่วมกับเม็กซิโกและแคนาดา
ผลงานการเป็นโค้ช
เบอร์ฮาลเตอร์เริ่มต้นงานโค้ชจากการผู้ช่วยบรูซ อารีน่าที่แอลเอ แกแล็กซี่ ช่วยให้ทีมได้แชมป์ Supporters’ Shield และ MLS Cup ก่อนสร้างประวัติศาสตร์เป็นโค้ชอเมริกันคนที่ 2 ที่คุมทีมในยุโรปต่อจากโธมัส ดูลีย์
ผลงานของเบอร์ฮาลเตอร์กับฮัมมาร์บี้ สามารถพาทีมจบอันดับ 4 และ 5 ในลีกรองของสวีเดน ก่อนถูกปลดและเป็นนานเนอ เบิร์กสตรานด์ที่พาทีมเลื่อนชั้นในปี 2014
หลังกลับมาจากสวีเดน เบอร์ฮาลเตอร์รับงานเป็นเฮดโค้ชและผู้อำนวยการสโมสรโคลัมบัส ครูว์ ตลอดระยะเวลา 5 ฤดูกาลที่โลเวอร์.คอม ฟิลด์ เขาช่วยให้ทีมเข้ารอบเพลย์ออฟ 4 จาก 5 ฤดูกาล และเข้ารอบชิง MLS Cup ก่อนแพ้ปอร์ทแลนด์ ทิมเบอร์ส 1-2 ในปี 2015
เบอร์ฮาลเตอร์ลาออกจากโคลัมบัสหลังจบฤดูกาล 2018 เพื่อรับโอกาสคุมทีมชาติสหรัฐอเมริกา
ผลงานการเป็นผู้เล่น
เบอร์ฮาลเตอร์เริ่มเล่นฟุตบอลมหาวิทยาลัยกับนอร์ท แคโรไลน่าตั้งแต่ 1991-94 ก่อนย้ายไปเล่นอาชีพในเนเธอร์แลนด์กับซโวลล์, สปาร์ตา รอตเตอร์ดัม และคัมบูร์ ก่อนย้ายไปในลีกรองของอังกฤษกับคริสตัล พาเลซฤดูกาล 2001-02 ต่อด้วยย้ายไปเล่นในเยอรมนีกับเอเนอร์กี้ ค็อตบุสและ 1860 มิวนิก ถึง 7 ปี ก่อนย้ายกลับมาเล่นในบ้านเกิดกับแอลเอ แกแล็กซี่จนแขวนสตั๊ดในปี 2011
เบอร์ฮาลเตอร์ติดทีมชาติครั้งแรกในเกมที่พบซาอุดิอาระเบียเมื่อเดือนตุลาคม 1994 มีรายชื่อติดทีมชาติสหรัฐอเมริกาชุดฟุตบอลโลก 2002 ที่เข้าถึงรอบ 8 ทีมสุดท้าย และฟุตบอลโลก 2006 ในฐานะตัวสำรองที่ไม่ได้ลงสนามตลอด 3 นัดในรอบแบ่งกลุ่ม ก่อนอำลาทีมชาติด้วยสถิติการลงเล่น 44 นัด
ความสำเร็จ
ผู้เล่น
-
MLS Cup: 2011 (LA Galaxy)
-
MLS Supporters' Shield: 2010, 2011 (LA Galaxy)
เฮดโค้ช
-
CONCACAF Nations League: 2019/20 (USMNT)
-
CONCACAF Gold Cup: 2021 (USMNT)
